Norveçli büyük romancı Knut Hamsun'un kişiliğini ve ününü oluşturan en büyük romanı Açlık'tır. Ünlü bir yazar olma sevdasıyla yanıp tutuşurken, bir yanda da açlıkla pençeleşen bir gencin, gerçekten duygulandırıcı öyküsü olan bu kitap, dünya edebiyatının başyapıtları arasında anılmaktadır. Behçet Necatigil'in usta kaleminden, örnek bir çeviri okuyacaksınız bu ciltte.
**
"Ve karanlık çepçevre etrafımda pusudaydı; her taraf sessizdi, her şey sessiz. Ama yukarıda ebedi musiki, hava, asla susmayan uzak ve sessiz uğultu, devam ediyordu. Bu sonsuz, hasta mırıltıya uzun zaman kulak verdim; derken zihnim bulanmaya başladı; kuşkusuz üzerimde yuvarlanan dünyaların senfonisiydi bu; bir şarkıya başlamış yıldızlardı..."
Kitap, isim vermeden bir gencin üzerinden ilerliyor ve bu gencin yazar olma hayaliyle yaşadığı hayatın zıtlıklarını bütün çarpıcılığıyla gözler önüne seriyor. Yaşadığı olayları anlatırken öyle farklı bir şeyler söylemiyor yani bu genç adamın günlük yaşadığı şeylerden bahsediyor. Uyudu, dışarı çıktı gibi şeyler derken bile anlatım zenginliği sayesinde hiç sıkılmıyorsunuz. Bu sayede kitap sizi bu genç adamın hikayesinin içine alıveriyor.
"Rastgele bir kalem için bu kadar yolu yürümek aklıma bile gelmez. dedim. Ama
kalem bu olunca iş değişir, bu başka. Değersiz bir şey gerçi, fakat benim şu
yeryüzündeki mevkim aşağı yukarı bu kalem sağladı; hayattaki yerimi ben
adeta ona borçluyum."
Özellikle kitabın Behçet Necatigil'in çevirisi olanı seçtim daha iyi olacağını düşündüğümden ve beni yanıltmadı. Çeviri gayet güzeldi. Kitabın dili ve anlatımı insanı yormuyor bile.
Adı üstünde kitap açlığı anlatıyor ama bunu acıtasyon yaparak anlatmıyor tam bir yazara yakışacak bir olgunlukla anlatıyor. Ve beni en çok etkileyen kitapta umudun her zaman var olduğunun çok güzel sunulmuş olması.
İnsanın haline şükretmesi ve umutlanması için çok güzel bir kitap. Eğer bir kitap arayışındaysanız kesinlikle tavsiye ederim.
Yorumlar
Yorum Gönder